قربان‌اوغلی سفیر پیشین ایران: رایزنی‌ها با آمریکایی‌ها نه حتی روزانه بلکه ساعتی شده
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۶۰۷۱۹
جاوید قربان‌اوغلی، سفیر پیشین ایران در آفریقای جنوبی معتقد است که اگر حمله (رژیم) اسرائیل در همین حد باقی بماند، ایران پاسخی به آن نخواهد داد و منازعه‌ای که با حمله (رژیم) اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق آغاز شد، پایان خواهد گرفت.
به گزارش هم میهن، بامداد جمعه شنیده شدن صدای انفجار‌هایی در اصفهان، باعث انتشار خبر‌هایی در مورد اقدام تلافی‌جویانه (رژیم) اسرائیل علیه ایران پس از اقدام نظامی شنبه گذشته ایران در پاسخ به هدف قرار گرفتن کنسول‌گری‌اش در دمشق توسط (رژیم) اسرائیل بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مقام‌های ایرانی صبح جمعه اعلام کردند که حمله به اصفهان در سطح بسیار کوچک و با چند ریزپرنده انجام شده و پدافند ایران این حمله را دفع کرده‌است. جاوید قربان‌اوغلی، سفیر پیشین ایران در آفریقای جنوبی معتقد است که اگر حمله (رژیم) اسرائیل در همین حد باقی بماند، ایران پاسخی به آن نخواهد داد و منازعه‌ای که با حمله (رژیم) اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق آغاز شد، پایان خواهد گرفت؛ هرچند (رژیم) اسرائیل دست از عملیات خرابکارانه، ایذایی و حمله به گروه‌های منتسب به ایران نخواهد کشید.
قربان‌اوغلی می‌گوید که وقت آن رسیده‌است که ایران پس از نشان دادن توان نظامی خودش، مذاکره با غرب را برای بهره‌برداری از این قدرت آغاز کند. در ادامه متن کامل گفت‌وگوی «هم‌میهن» را با جاوید قربان‌اوغلی، دیپلمات بازنشسته، مطالعه می‌کنید.
با توجه به تایید مقام‌های ایرانی در مورد حمله بامداد جمعه در استان اصفهان، اگر فرض کنیم که این واقعه امنیتی پاسخ (رژیم) اسرائیل به اقدام نظامی شنبه گذشته ایران به اسرائیل در واکنش به حمله به کنسولگری خود در دمشق باشد، به اعتقاد شما چرا (رژیم) اسرائیل چنین نوع حمله‌ای را برای پاسخ به ایران انتخاب کرد؟
تقریباً قطعی بود که (رژیم) اسرائیل قصد دارد یک اقدام نظامی در واکنش به اقدام نظامی ایران نشان بدهد. مقام‌های اسرائیلی این موضوع را به هم‌پیمانان غربی خود اعلام کرده‌بودند. به رغم اینکه آمریکا و برخی دیگر از کشور‌های اروپایی از جمله فرانسه و بریتانیا تلاش می‌کردند جلوی هرگونه اقدام را از سوی (رژیم) اسرائیل بگیرند، اما اسرائیلی‌ها تصمیم قطعی خودشان را گرفته‌بودند. تصور من این است که متحدان غربی اسرائیل توانسته‌باشند مقام‌های (رژیم) اسرائیل را با دادن امتیاز‌هایی قانع بکنند که واکنش انتقامی (رژیم) اسرائیل نباید به‌گونه‌ای باشد که منجر به شعله‌ور شدن جنگی گسترده‌تر میان ایران و (رژیم) اسرائیل شود.
ماهیت امتیاز‌هایی که دولت‌های غربی برای جلوگیری از جنگ گسترده منطقه‌ای به (رژیم) اسرائیل وعده داده‌اند، چیست؟
گمانه‌زنی‌هایی در این مورد وجود دارد. مثلاً موضوع اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران یکی از این امتیاز‌ها است. مسئله گنجاندن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست تروریستی کشور‌های غربی به پیروی از آمریکا، یکی دیگر از خواسته‌های (رژیم) اسرائیل است که البته وقوع آن تقریباً محال است. جوزف بورل، نماینده عالی سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیش از این گفته‌بود که چنین اقدامی نیازمند حکم قطعی یک دادگاه اروپایی است که چنین حکمی وجود ندارد.
اساساً کشور‌های مستقل که با ایران تعامل دارند، از چنین اقدامی استقبال نمی‌کنند، چون سپاه پاسداران نیروی نظامی رسمی ایران است. اما تحریم‌های گسترده‌تر امکان‌پذیر است؛ از جمله ممکن است که برخی واحد‌های سپاه و گروهی از فرماندهان ارشد نظامی در فهرست‌های تحریمی قرار بگیرند. چنین اقدام‌هایی از گذشته سابقه داشته و اقدام‌های خیلی جدیدی محسوب نمی‌شوند.
از دیگر امتیاز‌هایی که به (رژیم) اسرائیل وعده داده‌شده، این است که گزارش شده آمریکایی‌ها با عملیات زمینی (رژیم) اسرائیل در رفح موافقت کرده‌اند. مشخص نیست تا چه اندازه این گزارش‌ها صحت داشته‌باشند. اگر آمریکا هم با چنین عملیاتی موافقت کرده‌باشد، تقریباً تمامی کشور‌های اروپایی و تقریباً تمام کشور‌های جهان و نهادهای بین‌المللی با چنین اقدامی مخالف هستند و وقوع آن می‌تواند منجر به فاجعه بزرگ انسانی شود. امتیاز دیگری که به نظر می‌رسد به (رژیم) اسرائیل وعده داده‌شده‌باشد، شتاب دادن به ارسال کمک‌های نظامی آمریکا باشد و لوایحی که در کنگره مانده‌است، احتمالاً با سرعت بیشتری برای کمک نظامی به (رژیم) اسرائیل تصویب می‌شوند.
چرا (رژیم) اسرائیل به رغم هشدار‌های متحدانش تصمیم گرفت دست به اقدام نظامی علیه ایران بزند؟
نباید فراموش کنیم به جز سال ۱۹۹۱ که صدام‌حسین در جنگ خلیج‌فارس ۴۹ موشک را به سمت اسرائیل شلیک کرد، در طول نزدیک به نیم قرن از سال ۱۹۷۳ تاکنون هیچ اقدام نظامی دیگری از خاک یک کشور مستقل و از نظر اسرائیل متخاصم، علیه (رژیم) اسرائیل انجام نشده‌بود. برای (رژیم) اسرائیل این یک مسئله حیثیتی محسوب می‌شد و قصد دارد بازدارندگی خود را نشان بدهد. این رژیم می‌خواهد به‌گونه‌ای اقدام کند که هیچ کشوری جرأت و شهامت حمله به (رژیم) اسرائیل را نداشته‌باشد. جغرافیای سرزمین‌های اشغالی بسیار کوچک و محدود است و با تعداد زیادی کشور‌های متخاصم محاصره شده‌است.
جمعیت (رژیم) اسرائیل هم عمدتاً ریشه در این سرزمین ندارند و به جز بخش کوچکی از اقصی‌نقاط جهان به این سرزمین کوچانده شده‌اند و به همین دلیل امکان گریز از مرکز این جمعیت در صورت افول شرایط امنیتی افزایش پیدا می‌کند. رژیم اسرائیل مجبور است به‌گونه‌ای رفتار کند که نشان بدهد امکان دفاع از سرزمین و دفاع از این جمعیت مهاجر را دارد.
علاوه بر این مهم است که اقدام هفته گذشته از سوی ایران انجام شد. اقدام ایران شکست بسیار بزرگی برای (رژیم) اسرائیل محسوب می‌شد. (رژیم) اسرائیل به هر ترتیب توانست متحدان غربی خود را مجاب کند که باید عملیاتی انجام دهد و سطح این عملیات هم در حدی پایین باشد که باعث واکنش ایران نشود.
با توجه به این عملیات که چندان وسیع هم نبود، فکر می‌کنید آیا رژیم اسرائیل می‌تواند افکار عمومی داخلی را در مورد توانمندی دفاعی‌اش قانع کند؟
اقدام (رژیم) اسرائیل در واکنش به اقدام نظامی ایران منوط به دو مسءله بود. اول موضوعِ میزان تاثیر و تخریب پاسخ ایران بود. تا جایی که دیدیم اسرائیلی‌ها مجموعه‌ای از عملیات روانی را آغاز کردند که هیچ تخریبی بر اثر حمله ایران رخ نداد، «۹۹ درصد موشک‌ها و پهپاد‌ها رهگیری و منهدم شدند» و اظهارنظر‌های مشابه این.
البته نباید فراموش کنیم که مقام‌های ایران هم اعلام کرده‌اند که عملیات شنبه‌شب گذشته یک عملیات از قبل اعلام‌شده و محدود بود. ایران به غربی‌ها و کشور‌های همسایه قصد خود را برای عملیات اعلام کرده‌بود، در نتیجه این عملیات یک عملیات غافل‌گیرکننده نبود. به رغم مشارکت گسترده متحدان (رژیم) اسرائیل و برخی کشور‌های عربی در مقابله با اقدام نظامی ایران، تعدادی از موشک‌های ایران به اهداف خود اصابت کردند.
همین موضوع نشان می‌دهد که اگر ایران می‌خواست از اصل غافل‌گیری استفاده کند و در حجم گسترده‌تری اقدام نظامی انجام دهد، به رغم تمام توانایی‌های دفاعی (رژیم) اسرائیل و متحدانش آسیب‌پذیری‌های (رژیم) اسرائیل جدی است. (رژیم) اسرائیل در محاسبات خود این را در نظر گرفت که نخست حجم تخریب حمله ایران چقدر بود و دوم اینکه اگر نسنجیده اقدامی علیه ایران انجام دهد، ایران چه امکاناتی برای پاسخ مجدد خواهد داشت.
مسئله دومی که در محاسبات (رژیم) اسرائیل نقش داشت، موضع آمریکا بود. به رغم مشارکت آمریکا در مقابله با اقدام نظامی هفته گذشته ایران، واشنگتن به (رژیم) اسرائیل اطلاع داد که در هیچ جنگی علیه ایران مشارکت نخواهد کرد. (رژیم) اسرائیل ممکن است بدون حمایت آمریکا ضربه‌ای به منافع ایران وارد کند، اما برای یک جنگ تمام‌عیار و بلندمدت به شدت نیازمند به حمایت آمریکا است.
اما نباید این واقعیت را فراموش کنیم که اسرائیلی‌ها امیدوار هستند که اگر جنگی با ایران در بگیرد، آمریکا لاجرم و به ناچار پشت (رژیم) اسرائیل قرار می‌گیرد و به همین دلیل هیچ بعید نیست که برخی از عناصر افراطی در (رژیم) اسرائیل چنین سوءمحاسبه‌ای را در ذهن داشته‌باشند. واقعیت این است که بخشی از نیروهای (رژیم) اسرائیلی همواره این آرزو را داشته‌اند که برای مهار قدرت ایران، آمریکا را وادار به نبرد مستقیم با ایران کنند.
آیا ایران توانسته‌است اقدام‌های ضروری برای جلوگیری از مواجهه مستقیم را با آمریکا در پیش بگیرد؟
ایران از طریق متحدانش، از طریق واسطه‌ها و از طریق سفارت سوئیس پیغام‌هایی را به آمریکا می‌دهد. این مسئله علنی هم اعلام شده‌است. من اطلاع دقیقی ندارم، اما روز گذشته و در پی حمله اسرائیل، به نظر می‌رسد که دستگاه دیپلماسی ایران از طریق همین کانال‌ها فعال شده‌است. آدم باید منصف باشد، هر چند من منتقد عملکرد دولت کنونی هستم، اما دستگاه دیپلماسی کار فشرده‌ای را با آمریکایی‌ها شروع کرد.
من حدس می‌زنم که رایزنی‌ها با آمریکا نه حتی روزانه، بلکه ساعتی شده‌است. تهران به آمریکایی‌ها فهماند که باید اقدام (رژیم) اسرائیل را پاسخ دهد، ولی قصد جنگ ندارد، فقط و فقط به اهداف نظامی حمله می‌کند و کاملاً اقدام نظامی محدود و با اهداف مشخص انجام می‌دهد. از بامداد جمعه هم به نظر می‌رسد که ایران حتماً اقدام‌های دیپلماتیک فشرده خود را آغاز کرده‌است. وزیر امورخارجه در نیویورک است و نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد هم در خط مقدم رایزنی‌ها قرار دارد.
با توجه به واکنش‌هایی که مقام‌های ایرانی به حمله اصفهان نشان دادند، آیا فکر می‌کنید که قضیه تمام‌شده باشد؟
اگر پاسخ (رژیم) اسرائیل در این حد باقی بماند، به نظر من دیگر ایران پاسخی نخواهد داد. ایران سعی کرد که این حمله را خیلی کم‌اهمیت جلوه بدهد. هم در رسانه‌های وابسته به نهادهای امنیتی و نظامی و هم در سطح مسئولان نظامی و سیاسی این حمله را کم‌اهمیت جلوه داده‌اند. اگر اقدام‌ها در همین حد باقی بماند من فکر نمی‌کنم ایران مقابله‌به‌مثل کند. ایران مایل نیست که دامنه جنگ را گسترش دهد.
من قبلاً هم نوشته‌بودم که توقع اینکه (رژیم) اسرائیل به اقدام نظامی ایران هیچ واکنشی نشان ندهد، توقع بیهوده‌ای است، (رژیم) اسرائیل قطعاً دست به اقدامی خواهد زد. اما اقدام‌های (رژیم) اسرائیل در سطح «ضربه» و اقدام ایذایی باقی می‌ماند، همانطور که تاکنون بوده‌است به گروه‌های منتسب به ایران حمله می‌کند. اقدام‌های خرابکارانه، ترور، انفجار‌ها و امثال اینها، همانگونه که قبلاً رخ داده‌است، ادامه پیدا می‌کند.
اسرائیلی‌ها دست نمی‌کشند، اما در مقیاس بالا تردید دارم که دست به چنین کاری بزنند. اگر اقدام (رژیم) اسرائیل در همین حد بماند، ایران واکنشی نشان نمی‌دهد، ولی اگر (رژیم) اسرائیل سه‌باره بخواهد منافع ایران را به صورت نظامی و نه ایذایی هدف قرار دهد، آنگاه ایران مجدداً واکنش نشان خواهد داد. ایران با اقدام شنبه گذشته نشان داد که صبر استراتژیک‌اش به پایان رسیده‌است.
فکر می‌کنید در ادامه چه رخ خواهد داد؟
جنگ هیچگاه هدف و غایت نیست. وقت آن رسیده‌است که ایران میوه اقدام نظامی و دفاع مشروع خود را بچیند. تنها راه رسیدن به این منافع، از طریق مذاکره است. ایران باید نشان بدهد که بعد از اقدام به دفاع مشروع، آماده مذاکره با کشور‌های حامی (رژیم) اسرائیل و به‌ویژه آمریکا است. اگر ما از حجم ادبیات گزنده و بی‌اثر خود نسبت به آمریکا و غرب کاهش دهیم و به سمت مذاکره برویم، آمریکایی‌ها هم مشتاق مذاکره هستند.
ما باید بتوانیم از یک اقدام نظامی مشروع، یک دستاورد سیاسی ایجاد کنیم. اگر ما مدعی هستیم که غربی‌ها فهمیده‌اند قدرت ما چه اندازه است، آمادگی ما در چه حدی است، تا چه حد توان آتش و پاسخگویی و بازدارندگی داریم، به‌جای اینکه به سمتی برویم که باعث جنگ شود تا توانمندی‌های ما مصروف شود، باید از شمشیر در نیام برای گرفتن امتیاز از غربی‌ها استفاده کنیم.
-------------
لازم به ذکر است که ایران روز شنبه در انتقامی قانونی برای حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری این کشور در دمشق سوریه که طی آن تعدادی از مستشاران عالی رتبه ایران به شهادت رسیدند، بیش از ۳۰۰ پهپاد، موشک بالستیک و کروز به سمت اهدافی در سرزمین‌های اشغالی شلیک کرد.
عملیات «وعده صادق» علاوه بر تخریب مواضع نظامی ارتش رژیم صهیونیستی از جمله پایگاه اطلاعاتی در منطقه «جبل الشیخ» و پایگاه هوایی «نواتیم»، هزینه‌های هنگفتی نیز برای رژیم صهیونیستی و سامانه‌های پدافند هوایی آن به همراه داشته است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل اقدام نظامی ایران مقام های ایران اقدام نظامی حد باقی بماند اسرائیلی ها آمریکایی ها قربان اوغلی چنین اقدام علیه ایران همین حد امتیاز ها کنسول گری نشان بدهد اقدام ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۶۰۷۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاسخ قاطع سفیر ایران به ادعای نخست‌وزیر دانمارک
به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، نامه سرگشاده افسانه نادی پور به مته فردریکسن نخست وزیر پادشاهی دانمارک منتشر شد که به شرح زیر است:
فرصت را غنیمت شمرده به اظهارات منتسب به سرکار عالی مبنی بر «ایستادن ایران در سمت اشتباه تاریخ» پس از پاسخ تلافی‌جویانه مشروع ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ ( ۱۳ آوریل ۲۰۲۴) نیروهای مسلح ایران به حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه پاسخ می‌دهم.
احتراما، یادآور می‌شوم که روز دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ (اول آوریل ۲۰۲۴) در حمله اسرائیل به اماکن دیپلماتیک ایران در دمشق تعداد زیادی، از جمله هفت مستشار ارشد نظامی ایرانی که برای مشاوره به دولت سوریه در مبارزه با گروه تروریستی داعش در این کشور حضور داشتند، کشته شدند.
با توجه به مصونیت اماکن دیپلماتیک بر اساس قوانین بین‌المللی و کنوانسیون‌های دیپلماتیک، ایران انتظار داشت که حمله اسرائیل به اماکن دیپلماتیک از سوی همه کشورها، بویژه آنهائی که در ارتباط با احترام به حقوق بین‌الملل خود را پیشتاز می‌پندارند، و مهمتر از همه توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد، محکوم شود.
مایه تاسف است که برخی از کشورها، اگرچه به طور مستمر خواستار خویشتنداری و کاهش تنش «برای جلوگیری از گسترش درگیری» بوده اند، اما حمله اسرائیل که دقیقاً مغایر با فراخوانها برای خویشتنداری، و تعمدا به قصد فراگیر کردن جنگ در منطقه با کشاندن ایران به جنگ با متحدان اسرائیل، بخصوص ایالات متحده آمریکا، به منظور منحرف کردن توجه از جنایات جاری اسرائیل در غزه بود، را محکوم نکردند.
ایران با قصد پرهیز از افتادن در این تله اسرائیل، در حالی که با سازمان ملل و سایرین در حال گفتگو و تعامل بود، بمدت ده روز حداکثر خویشتنداری را از خود نشان داد. در نهایت، و در پی عدم واکنش از سوی شورای امنیت سازمان ملل به دلیل مخالفت برخی از اعضای دائم این شورا، برای کشور من هیچ گزینه ای جز اعمال حق ذاتی دفاع از خود، براساس ماده ۵۱ منشور ملل متحد، در مقابل نقض حاکمیت آن توسط اسرائیل باقی نمانده بود.
همچنین باید در نظر داشت که پاسخ ایران سنجیده، محدود، با اجتناب عمدی از اهداف غیرنظامی یا اقتصادی بود و تنها دو پایگاه هوایی را که در حمله به بخش کنسولی سفارت در دمشق شرکت داشتند را هدف قرار داد.
با توجه به موضعگیری‌های مثبت مقامات دانمارکی، از جمله سرکار عالی، در مورد نیاز مبرم برای رعایت حقوق بشر، انتظار می رفت که واکنشی نسبت به جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و نسل کشی در غزه و سایر نقاط فلسطین اشغالی صورت گیرد. تصاویر زنده از غزه که نشان دهنده فجیع‌ترین ظلم - مرگ، ویرانی، گرسنگی و انسانیت زدائی – بویژه علیه زنان و کودکان، که وجدان جهان را به لرزه درآورده است، نه تنها شایسته محکومیت، بلکه سزاوار فریاد و نهیب اعتراضی است. متأسفانه، از هیچ یک از کسانی که خود را در سمت درست تاریخ می‌پندارند، چنین موضعگیری دیده نشده است.
بر اساس آمار روزآمد، در حملات اسرائیل به غزه از ۷ اکتبر، حداقل ۳۵۰۰۰ فلسطینی، دو سوم آنها زن و کودک، کشته و ۷۸۰۰۰ نفر زخمی‌شده اند. هزاران نفر مفقود هستند که گمان می رود زیر آوار مدفون شده اند، نزدیک به ۳۰۰۰۰ کودک، تعداد زیادی از آنها با جراحات ماندگار و ابدی، یتیم شده اند و بسیاری از آنها بستگانی هم برای مراقبت از خود را ندارند. ۳۸۰۰۰۰ واحد مسکونی، ۴۱۲ مدرسه و دانشگاه، ۵۵۶ مسجد، سه کلیسا و ۲۰۶ اماکن باستانی و میراث فرهنگی، و همچنین ۳۲ بیمارستان و ۵۳ مرکز بهداشتی تخریب شده اند، اما، دریغ از یک کلمه محکومیت از جانب کسانی که "در سمت درست تاریخ ایستاده اند"!
این یک واقعیت زندگی است که کشتار و ویرانی برای هیچ یک یا هیچ ملتی صلح و امنیت به ارمغان نخواهد آورد. بر اساس گزارش سازمان ملل، تنها در غزه، ۱۹۰۰۰ کودک یتیم شده اند که بستگانی هم برای مراقبت از خود ندارند. آنها چه نقشی در درگیری‌های چند دهه گذشته داشته اند؟ اگر این بچه‌ها از ادامه کشتار در غزه جان سالم بدر برند، چه انتظاری باید از آنها داشت؟ از دیگرمردم آنجا، پیر و جوان، که در تمام طول عمرشان جز اشغال، سرکوب و تسخیر و مقهورسازی چیزی ندیده اند، چه انتظاری باید داشت؟
خانم نخست وزیر!
اغلب گفته می‌شود که "حقیقت اولین قربانی جنگ است". اولاً، این یک جنگ نیست، یک حمله وحشیانه یک طرفه به جامعه‌ای محصور شده و بی دفاع، عمدتا زنان و کودکان، به قصد ریشه کن کردن آنهاست. ثانیاً، اینجا نه که حقیقت، بلکه انسانیت است که قربانی شده است. حقیقت آشکار، و همان چیزی است که جهان با وحشت شاهد آن است و آن چیزی نیست جز جنایات علیه بشریت، بی سابقه در عصر حاضر و گذشته، که به طرز بی‌رحمانه‌ای علیه غیرنظامیان بی‌گناه در حال وقوع است.
درخواست آتش بس، اما عمل نکردن به آن، دادن کمک‌های غذایی، اما مخالفت نکردن با تحویل سلاح به اسرائیل برای بمباران کامیون‌های مواد غذایی، نهایت تناقض اخلاقی است. عدم محکومیت این جنایات، از جمله، به اسرائیلی‌ها کارت سفید و اختیار تام می‌دهد تا به کارزار نسل کشی و پاکسازی قومی غزه ادامه دهند.
بیم آن می رود که ادامه بی رویه این نسل کشی عواقب گسترده ای را نه تنها برای مردم باقی مانده غزه، بلکه برای منطقه و به تبع آن برای کل جهان در پی داشته باشد. بنابراین، بر همه دولت‌ها، سیاستمداران، افراد صاحب نفوذ و مردم واجب است که برای توقف این قتل عام به شدت، معنادار و مؤثر تلاش کنند. چه تعداد بیشتر باید کشته شوند و چه میزان ویرانی بیشتر باید به بار آید تا متحدان اسرائیل در سمت درست تاریخ بایستند و پایان دادن به مرگ و ویرانی در غزه را خواستار شوند؟
گفتنی است، نخست وزیر در مصاحبه‌ای تلویزیونی گفته بود که ایران درباره پاسخ به رژیم صهیونیستی، طرف اشتباه تاریخ ایستاده است و نقش مخرب در خاورمیانه دارد.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند